Voetbal

Sara & voetbal

Vanaf de eerste week Niger speel ik (Sara) in HET Nigerijnse dameselftal. Zo zo, HET Nigerijnse elftal? Het is het enige dameselftal in Niger, do I need to say more? Het niveau…….wat betreft leeftijd zouden ze in Nederland net met de dames mee kunnen doen (ipv de meisjes) en laten we zeggen dat ze mee kunnen draaien in de 5e klasse. Voor de niet voetballers: dit is het laagste niveau.

Er zijn nogal wat verschillen tussen mijn Nederlandse team (Baronie DA2) en mijn Nigerijnse team. De verschillen op een rij:
Baronnie DA2 ~ Niamey DA1(ige)
Groen (kunst)gras ~ Stenen, zandveld met stofwolken, lekker voor je lenzen en slijdings
zijn uitgesloten mits je gehandicapt door het leven wenst te gaan
€ 275 contributie per jaar ~ Je vraagt de coach of dichtstbijzijnde blanke om taxigeld (€ 0.30 p.p.)
Combinatiespel, 1-2tjes ~ Lange ballen naar voren, ping-pong spel, kluitjesvoetbal
Mooie tenues ~ Teenslippers, 2e hands voetbalschoenen, slippers, blote voeten
Bang om te koppen ~ Geen angst, voor 100% inzetten
Competitiewedstrijden ~ Wedstrijdje tegen de aanwezige jongens op het veld
Coach vriend vh team ~ Coach heeft gezag en staat als sportleraar boven de groep
3e helft is rete belangrijk ~ Moslims drinken niet
Positieve feedback ~ Keihard schreeuwend commentaar van medespelers of coach
Hoog houden: slecht ~Hoog houden: goed
Afwerken: goed ~ Afwerken: slecht
Drinkpauzes bij zomerhitte ~ Alleen tijdens de ramadan doet men het rustig aan

Samenvattend, het is nogal een verschil. Hier word ik beter in balletje hooghouden, niet bang te zijn voor de bal en je wordt sterker door tegen jongens te spelen. Maar er wordt slecht samengespeeld en ik ben één van de weinige die op z’n positie blijft tijdens de wedstrijd. De rest zwerft rond daar waar de bal is. Het klinkt nu alsof het niet leuk is, maar heb wel naar mijn zin en het is lekker om af en toe eens op een andere manier te zweten. Ook is het leuk om met de lokale bevolking contact te hebben, hoewel ik daar de afgelopen weken wat vraagtekens bij heb. De coach heeft al meerdere keren om geld gevraagd, de eerste envelop met vraag voor studieondersteuning is binnen en afgelopen training werd er gemeld dat iedereen 100 CFA (€ 0.15) per keer moest betalen en de coach vermelde (zonder overleg) dat dit voor Sara de Néerlandaise erg weinig is dus die betaald 300 CFA. Mijn reactie: “Exuse-moi, ça c’est discrimination!” Deze regel werd gelijk weer afgeschaft, maar ik zet toch een beetje vraagtekens bij mijn lidmaatschap/aanwezigheid. Ik wil best (in overleg en vrijwillig) wat meer betalen, maar we zijn geen wandelend microkrediet fonds (met een terugbetaalratio van 0).

Daarnaast is mijn Nederlandse cluppie, Baronie DA2, zojuist herbstmeister geworden en is de platte kar voor het kampioenschap al besteld. Hmmmmmm……dat geeft je toch te denken. In het vijfjarig bestaan van mijn team worden ze voor het eerst (waarschijnlijk) kampioen op het moment dat ik er mee stop.

MENA contre PHARAOS

Oftewel Niger-Egypte. Kwalifacatie-interland voor de Africa-cup van 2012. Na de geweldige belevingen in Johannesburg, Durban, Kaapstad en al menige jaren ervaring van vele kwalificatiewedstrijden van het Nederlands elftal in de Kuip, het Philipsstadion en de *r*n*, was het tijd voor een vergelijkend warenonderzoek hier in Niger.
Een affiche waar je als Nigerijn niet echt veel hoop hebt op een positieve afloop. Niger; al sinds 7 september 2008 al zijn wedstrijden verloren. Egypte; kampioen van Afrika 2006, 2008, 2010, dus regerend Afrikaans kampioen. Maar goed, op zondag 10 oktober was het dan zover. De vrouw zat in Maradi voor haar werk dus ik, de (huis)man ging met de mannen op stap.

Als ik de verhalen moest geloven zou het niet zo druk worden, maar toch voor de zekerheid op vrijdag even naar het stadion om een kaartje aan te schaffen. Daar aangekomen, bleek dat het Nigerijnse elftal net klaar was met de training. Dus een drukte van jewelste, mede omdat kolonel KNVB (de voorzitter van de voetbalbond is hier natuurlijk een militair) ook een kijkje kwam nemen. Dit was voor mij niet echt boeiend. Ik was daar met maar één doel; het vinden van het verkooppunt voor kaartjes. Na hier en daar wat rond gekeken te hebben, bleek het loket niet zo gemakkelijk te vinden te zijn. Ik moest maar ergens in het stadion kijken…..maar daar liep het elftal, kolonel KNVB en hun gevolg van enkele honderden fans nog. Heb dus even wat geduld uitgeoefend en toen het heel zooitje ongeregeld was opgesodemieterd, had ik vrije doortocht naar het verkooppunt. Lopend door de catacomben van het stadion kom ik op het veld uit waar in de blakende zon op de sintelbaan een door het zweet doorweekt mannetje staat met een tas om zijn schouder….voila, het verkooppunt!
Er waren die categorieën. Eretribune CFA 10.000,-(€15,26), overdekte zittribune CFA 2.000,- (€3,05), of onoverdekt staan CFA 500,- (€0,76). Aangezien de wedstrijd op het heetst van de dag werd gespeeld had ik niet echt de behoefte om voor CFA 500,- in de volle zon te staan, maar om bij de elite naast kolonel KNVB plaats te nemen had ik ook niet zo veel zin in. Bovendoen kan ik €3,- wel missen. Mooi, kaartjes in de pocket en dus verzekerd van een goeie plek.

Matchday
Het kopen van een kaartje in de voorverkoop bleek geen overbodige luxe, doch totaal zinloos. Oké, ik had mijn kaartje al, maar niet echt een PLAATSbewijs. Bij het stadion aankomend blijkt de animo voor de wedstrijd groter dan mij van te voren werd voorgehouden. Het stadion zit tot de nokvol. Het mobiele verkooppunt heeft niet echt rekening gehouden met het aantal beschikbare plaatsen en naar hartenlust (te veel) kaartjes verkocht….amateur… Dit resulteert in zeer lange wachtrijen van wel 100 meter voor de ingang. Even goed rondkijken leert mij dat deze rijen niet korter zullen worden omdat leger en politie de poorten voor de overdekte tribune hebben dichtgegooid. Sommige Nigerijnen proberen nog binnen te komen door over hekken te klimmen. Sommige lukt dit, anderen worden hardhandig tegengehouden. Er wordt nog net niet geknuppeld. Snel naar de andere kant van de eretribune, daar is nog een ingang. Ook daar staat een lange rij van te geduldige Nigerijnen, maar er mag in ieder geval druppelsgewijs iemand naar binnen. Mijn geduld is een beetje op en ik ben het amateurisme een beetje beu (tja, ik ben beter gewend) en besluit niet achter aan te sluiten. Na wat vakkundig duw- en trekwerk van mijn kant sta ik vooraan en mag naar binnen. Yes, ik ben eindelijk binnen. Trap op, hoek om, vak vol… dusss. Iedereen zit lekker bil aan bil, maar bovenaan zie ik nog wat plek. Na een stevige klauterpartij over stoeltjes, mensen en andere attributen zit ik eindelijk en het zicht is niet eens zo slecht. Let the game begin….

De sfeer was in ieder geval goed, met het stadion zo goed als uitverkocht. Er werd vooral veel sfeer gemaakt door enkele groepen militairen die met een stuk of 50 man een deel van de tribune bezetten en dan in vol ornaat aan één stuk door marcherend op de plek liederen scandeerden…. In de volle zon…respect, ik zat overdekt en dacht dat ik ergens een lek had geslagen. Ben toch zeker 5 liter vocht kwijtgeraakt.
Alle Nigerijnen hadden in ieder geval hoop op een goed afloop. Ik was, gezien de geschiedenis, nog een beetje aan de sceptische kant en verwachte sowieso niet zo’n hoogstaande partij. Er spelen wel enkele Nigerijnen in het buitenland, maar dat is dan in Kameroen, Burkina Faso, etc. Er speelt er maar één in Europa. Ouwo Moussa Maazou speelt bij FC Girondins de Bordeaux in de Franse eredivisie. De rest speelt in de veredelde amateurcompetitie in Niger. Maar goed, in het verleden behaalde successen, bieden geen garantie voor de toekomst. En dat bleek ook. Mena speelde boven mijn verwachting zonder vrees en aanvallend. Ik wil niet zeggen dat de Pharaos van de mat werden gespeeld, maar met vlagen werd de kampioen van Afrika wel te kakken gezet.

Na een half uur werd het lef van Niger en het publiek dan ook beloond. Nigers hoop in bange dagen: Ouwa Moussa Maazou werd vrij gespeeld voor de het doel van Egypte, twijfelde niet en maakte beheerst af 1-0!!!!!! Het Stade Général Seyni Kountché schudde op zijn grondvesten. Hing er dan toch een verrassing in de lucht? Na de 1-0 veranderde het wedstrijdbeeld niet. Niger bleef doorgaan op de ingeslagen weg en Egypte schopte nog geen deuk in een pakje boter. Dit was in mijn ogen niet de grote kampioen van de afgelopen 4 jaar. But who cares? ‘We’ staan voor!!! Op het eind van de wedstrijd was het nog even de billen samenknijpen. De Pharoas kwamen er achter dat 1-0 geen gunstige uitslag was voor hen, en gaven een beetje gas. Niger was een beetje moegespeeld en moest alle zeilen bijstellen. Daarnaast werden ze niet echt geholpen door de arbitrage. De 4e official die de hele wedstrijd als een kip zonder kop langs de zijlijn had gerend, bleek achteraf dus de hele tijd op zoek te zijn naar zijn horloge. Na ongeveer 7 minuten extra tijd besloten hij en de scheidsrechter na wat geruzie over en weer om NOG 5 minuten door te spelen…amateurs… Uiteindelijk kwam daar dan toch het verloste fluitsignaal: Mena had de regerend Afrikaans kampioen verslagen met 1-0! Het stadion stond op zijn kop. Op het veld werd het door spelers en staf gevierd alsof de Afrikacup gewonnen was. De vreugde op de tribune was er niet minder om. Op naar de volgende overwinning op 25 maart 2011: MENA vs LEONE STARS. Ik denk een nulletje of 2…