Eerste week Niamey

Trouwerij
Voor degene die nog meer foto’s van onze bruiloft willen zien, onze fotograaf (Jaap) heeft een fotoboek gemaakt , die ook digitaal te bekijken is : http://www.kruidvat.nl/domains/kruidvat/pages/iframe/s2/iframeceweparam.aspx?url=http://reorder.photoprintit.de/pageHandler.faces?mode=showAFriendUsage%26hashCode=c6a8cd676315bbf81e18c4bba1bc3d01%26keyaccID=5
Vul de volgende code in : 84A3Q3
Hier in Niger krijg ik het niet voor geopend maar misschien jullie wel.

Schiphol
Het voelt al weer als veel langer geleden maar nog maar precies een week geleden stonden we op Schiphol . Afgezien van familie die zich natuurlijk verplicht voelt om ons uit te zwaaien ;) waren er nog 4 mensen zo gek om vroeg uit hun bed te komen (MSN+ bedankt!). Vervolgens naar de KL M counter (Klote Lucht Maatschappij) waar ze ons vertelde dat de servicelijn door de telefoon 2 keer het verkeerde informatie hebben gegeven. Bij een extra pakket overbagage betaal je 300 euro per pakket en geen 100 euro. Volgens de KL M dame werd dit wel vaker verkeerd uitgelegd , maar ook met de opper-KLM dame praten haalde niets uit . Dus Machiel z ’n computer en gereedschap moeten nog op een of andere manier richting Niamey worden gehaald.

Amsterdam – Parijs – Niamey
De vlucht naar Parijs ging heel erg snel . Sara was wat verdrietig van het afscheid, maar dit werd al gauw gerelativeerd door haar medepassagier. Dit was een Nederlandse meid die op weg was naar Colombia om te spreken in de kerk. Na een enorm traumatiserende jeugd (horror verhaal) is ze bekeerd , heeft net de decipeltrainingsschool achter de rug en zoals ze zelf zij, heeft ze nu weer een leven . Erg interessant verhaal en voordat ik het wist waren we weer geland .
Na de vlucht Parijs-Niamey stapten we uit het vliegtuig zo de heteluchtoven van Niger in ……heeeet !! Toen begon het wachten: wachten op de paspoortcontrole , wachten op de medisch paspoortcontrole (gelekoorts stempel) , wachten op de bagage en daarna wachten om de bagage door een scan te halen waar overigens niemand naar keek. Achter de douane was er niemand van AREN (mijn werk), maar Sara had al zo’n voorgevoel, dus taxi gepakt naar het hotel dat ze wel voor ons geboekt hadden .

Eerste indrukken : de Islam
De eerste taxirit naar het hotel gaf ons al snel een beeld van Niamey. Rustig rijdende auto’s en geen heksenketel zoals in New Delhi of Nairobi. Er zijn maar een paar hoge gebouwen, veel kraampjes langs de kant van de weg en voor ons geheel nieuw bidplekken : een afgebakend ‘tuintje‘ met rieten matjes. Deze zijn er ontelbaar veel en als het bidtijd is staan daar de mannen in om te bidden met een imam erbij met of zonder (storende /piepende) microfoon. Soms heeft de plek een groot afdak, of ergens tussen wat stalletje (volgepropt met mensen alsof ze het G.Book of Records willen halen) . Maar echt een mooi gezicht is op de markt, opgesteld in rijen tussen de vrouwen die tussen het koopwaar blijven zitten (ze bidden apart , als de mannen klaar zijn, denk ik). Allemaal de neuzen dezelde richting op natuurlijk en als ze dan massaal knielen….heel mooi. Dit blijft natuurlijk een mental picture want dit kan je natuurlijk niet fotograferen. Dit alles doet misschien erg islamitisch aan , maar de mensen doen er heel relaxed over . Veel vrouwen dragen een hoofdoek strak om het hoofd, nog maar één boerka gezien , maar er zijn ook vrouwen die geen hoofddoek dragen of op z’n Afrikaans een doek om het hoofd knopen. Het is nu ook Ramadan dus zijn mensen natuurlijk ook bewust met het geloof bezig, maar het fijne is dat er een sfeer heerst van : de meeste mensen zijn moslim, sommige hebben een ander geloof, het is wat je zelf wilt, even goede vrienden.

Dagelijkse bezigheden
Verder zijn we allebei begonnen aan de Franse les in de ochtend en zijn we ‘s middags op zoek naar een huis. Niet heel gemakkelijk want mijn werk AREN staat in een minder goede woonwijk en omdat Machiel natuurlijk ook veel thuis zal zijn, willen we ook niet op een 1 kamerappartementje. Verder zijn we afgelopen maandag zelf bij AREN langs geweest . Ze verontschuldigden zich ervoor dat we niet waren opgehaald en werden erg vriendelijk onthaald. De boekhouder had ons op moeten pikken maar was zijn auto aan het wassen en hierdoor pas om 17.00 op het vliegveld. Het zijn aardige mensen, vooral ook Sara’s begeleider Illiassou, maar ze hebben toch wel een gooi-ze-in-diepe-mentaliteit. Maar we zijn gelukkig met z’n 2en en dit is de derde keer dat Sara bij een buitenlandse organisatie gaat werken, dus we redden ons prima ! Verder zijn er veel Nederlandse mensen die ons op sleeptouw nemen zoals Maarten, die hier net zoals Sara via Agriterra zit en twee weken eerder gearriveerd is. Verder hebben we een coach/vraagbaak , Miriam, die op het kantoor hier van Oxfam werkt en Jeroen een echte Bredanaar die hier net als Miriam al jaren woont . We hebben Jeroen en z’n vrouw en kinderen ook in Breda opgezocht tijdens hun vakantie. Deze week hebben we bij ze gegeten en heeft Jeroen Sara geintroduceerd bij FC Niamey Dames 1. De eerste oefening koppen , ontelbaar keer en dat met die hitte…………..pfffffff…………. Sara zag bijna sterretjes. Maar je wilt ook niet de eerste oefening afhaken, zeker niet tussen meiden die heel de dag niet hebben gegeten en gedronken ivm de Ramadan. De rest van de training rustig aangedaan en Sara was toch wel trots dat ze niet out is gegaan met die hitte.

Machiel & Sara
Mobiel = +227-98350186