Carottes zweten

Na veel klachten en hier en daar een dreigmail, hebben wij ons webloggedrag geëvalueerd (Sara is niet voor niks conseillère en suivi et évaluation). De conclusie is dat wij hier veel meemaken wat wij graag met jullie willen delen (inclusief foto’s natuurlijk), maar we wachten nu te lang met posten. Hierdoor laten we verouderde anekdotes achterwege (doodzonde wat jullie nu al gemist hebben :)) en is het vaak een enorm lang verhaal. Om een lang verhaal kort te maken: vanaf nu beloven wij plechtig dat we vaker een wat korter en recenter stukje zullen posten. Insjallah!

Snikhitte
Als je in de winter de HEMA of de V&D binnenloopt en je gaat net op de drempel stil staan, dan voel je zo’n warme blazer in je nek. Dat is wat wij hier continue voelen, zeker nu in de maand september. Niger is de warme luchtoven van Bakker Bart in real life!! De maand september en nu ook nog in oktober is het zo rond de 38/40 graden. Met die hitte doen meerdere mensen de airco aan (nee, wij doen het nog steeds met de ventilator) en dit zorgt weer voor veel stroomstoringen. Op een slechte dag gebeurt dit zo’n 3 keer. Soms gaat het gelijk weer aan, maar het gebeurt ook dat je een uur zonder stroom zit. Dan is het echt wel puffen geblazen. Dit heeft zeker ook zo zijn effect op hoe je je dag indeelt. Zo hangt Machiel de was op…. en gaat ff op de veranda zitten om uit te puffen. Wel is zijn gereedschapskist gearriveerd…..en wat is ie daar blij mee!! De afwas doen met heet water is helemaal een feest want dan loopt het zweet in stroompjes langs je af. Dresscode afwassen = “In de blote kont?” zou Herman Finkers vragen. Nee in de blote bast. Maar dat geldt natuurlijk niet voor Sara als op kantoor de stroom uitvalt. Hoewel gematigd Islamitisch…….de collega’s bij AREN zullen toch raar opkijken. Dus is de oplossing, naar buiten gaan en onder de boom zitten en met collega’s kletsen. “En dat wordt betaald van onze belastingcenten…………ja, je zou het ook doen als het zo heet is, hoor!

Nederlandse les
Twee keer in de week, op woensdagmiddag en zaterdagochtend, komt Xavier bij meester Machiel langs. Xavier heeft een Wereldschoolpakket en moet elke dag enkele oefeningen Nederlands maken. Samen kijken ze de oefeningen na en geeft meester Machiel extra uitleg. Om de zoveel tijd wordt er zelfs een toets afgenomen die naar Nederland moet worden opgestuurd. Meester Machiel vindt dit erg leuk om te doen en als Xavier echt z’n best heeft gedaan krijgt hij zelfs een sticker in z’n schrift. Maar zoals jullie weten…Machiel is vrij kritisch: streng doch rechtvaardig. Al met al, meester Machiel overweegt een carrièreswitch: misschien een Nederlandse school starten in Niamey??? Had hij nou toch maar de PABO gedaan: een zeer veelzijdige opleiding :)
Als kinderen nog klein zijn praten ze vaak Nederlands en Frans door elkaar. Dat is erg leuk om te horen (zie filmpje Marlou, dochtertje van Mirjam Oxfam)

Politie
Op Machiel z’n verjaardag hebben we eerst geskypt met Oma incl. feestmuts. Daarna is Sara boodschappen gaan doen omdat we ’s avonds wat vrienden hadden uitgenodigd om te komen eten. Echter, zonder auto is het allemaal wat lastig om veel dingen in te slaan. Sara heeft daarom de auto van Sylvia (moeder van Xavier) geleend. Helaas kon Sara haar rijbewijs niet zo snel vinden, maar ach….this is Africa, zal wel loslopen. Xavier en zijn broertje, Serge, vonden het leuk om mee te gaan dus ze gingen op pad. Toen ze de straat uitreden vroeg Xavier aan Sara: ”Waarom rijd je zo langzaam”? Ja, hallo….ik moet eerst ff wennen aan: al die kuilen en hobbels in de weg, de geiten en schapen die plots over kunnen steken, evenals kinderen, bedelaars en invaliden, alle suïcidale taxi chauffeurs die overal tussendoor schieten en……….de titel heeft het al verklapt, de politie. Sara was erg geconcentreerd aan het rijden om geen brokken te maken en heeft daardoor een bord over het hoofd gezien. Eénrichtingsverkeer van ’s ochtends tot het eind van de middag. “Ja mevrouw, aan de kant”! Hupsakee, autopapieren ingenomen en een dubbele boete, want Sara had ook haar rijbewijs niet bij zich. Haar zielige verhaal van “ach meneer, dit is de eerste keer dat ik auto rijd en ik ben verdwaald want ik zoek de supermarkt” hielp een beetje. Eigenlijk zou ze naar het politiebureau moeten waar je dan lang wacht en veel geld betaald, maar nu kreeg ze een gedetailleerde uitleg om eerst bij de supermarkt te komen en als ze terug kwam dan had hij zelf het bonnetje op het bureau gehaald voor de boete. Uiteindelijk heeft ze €3,- moeten betalen en was het verhaal afgedaan EN een ervaring rijker :)

Machiel voetbal
Na Sara moest ook Machiel er aan geloven, z'n eerste voetbalavontuur in Niger!! Op uitnodiging van zijn Fransleraar mocht hij meedoen met zijn vriendenclubje bij het vriendschappelijke zondagochtendpotje. En met zondagochtend, wordt ook echt OCHTEND bedoeld! Na een toeristisch ritje achter op de motor richting universitair voetbalveld stond Machiel om 7.30 UUR paraat op het veld. Vergeleken met Sara speelt hij dan wel op een grasveld. Oké, het is redelijk geaccidenteerd, na 3 maanden mag het gras wel weer eens geknipt worden, maar het is gras i.p.v. zand.
Warming-up houden ze hier niet zo van (het is waarschijnlijk al warm genoeg), want na een rondje om het veld was Machiel nog amper klaar met zijn rek-en-strekoefeningen of hij werd vriendelijk verzocht z'n plaats op het veld in te nemen.... iedereen stond namelijk al klaar. Oké, dan gaan we maar beginnen. Na een halve minuut was het tijd voor Machiels eerste (we mogen wel zeggen memorabele) actie. Hij kreeg de bal aangespeeld en wilde de run met de bal naar voren starten. Maar wat bleek nou, juist op die plek van het veld loopt het een klein beetje af. Het water dat de hele ochtend door de 'sproei-installatie' (2 mannetjes met een waterslang) over het veld verdeeld was, had zich hier grotendeels verzameld. Door het redelijk hoge gras was dit alleen niet zichtbaar. Één keer aanzetten leverde hem dus door de plotselinge terreindaling een struikelpartij op die hem lanceerde voor een buikschuiver van zo'n 5 meter. Een beetje verdwaast en zeiknat overeind krabbelend, kreeg hij van enkele spelers de hint: Pas op, daar ligt een grote waterplas.... en bedankt. Daarom stond er dus niemand op die plek. Maar Machiel was in ieder geval fris en wakker!

Een groot verschil met de speeltijd in NL is dat ze hier 2 keer 45 minuten, maar ZONDER pauze!! Inclusief blessuretijd leverde dit Machiel een zuivere speeltijd van 1 uur en 3 kwartier op. Je mag dus wel zeggen dat hij kapot was na 5 maanden niet gevoetbald te hebben.
Maar al met al een leuke bezigheid en een leuke groep. Al zijn die moslims niet zo van de 3e helft. Iets met geen alcohol drinken, of zoiets. En om nou al bij thuiskomst om 9.45uur in je eentje te beginnen met een biertje, vond hij wat ver gaan...