Floor op Safari & Ugandese Babyborrel

Na een babyborrel in Zeeland en Limburg kon een Oegandese babyborrel voor Floor niet langer uitblijven. Benodigde ingredienten:
- Lokaal eten; cassave, aardappels, koolsalade, soort maisdeeg in gele e bruine versie en erg belangrijk  veel vlees: geit, varken en kip
- Geluidsinstallatie + dj + microfoon inc. boxen met volume ‘gehoorbeschadiging’
- Voldoende plastic stoelen
- Een afgeschermde lokatie (anders gaat het hele dorp deelnemen)
- Fris en bier in olievaten met ijsblokken

Om nog wat lokale cultuur op te snuiven waren opa Sam en oma Carla ook van de partij. Zij hebben hun ogen uitgekeken hoe dit allemaal in zijn werk ging. Natuurlijk werd alles pas de dag er voor en op de dag zelf geregeld. ‘The function’ (zoals ze dat hier zo mooi noemen) was van 4 tot 6, maar ik had gecommuniceerd vanaf 3 uur want men komt toch altijd te laat. Om 3 uur zaten we nog thuis en begonnen Carla, Sam en Machiel al onrustig te worden.....straks komen we te laat! Om 4 uur kwamen we aan op locatie evenals de jeep volgeladen met eerste lichting FAPAD collega’s.

De plek was nog uitgestorven, maar er werd al druk gekookt. En paar uur ervoor had ik samen met wat collega’s 10 verdwaasde kippen, 8 kg varkensvlees en 2 onrustige geiten afgeleverd. Alle stoelen stonden netjes op een rijtje en de eerste gasten gingen braaf zitten. Ook de dj was garriveerd, maar er bleek echter al een paar dagen geen stroom te zijn (had de manager wel eens ff eerder mogen zeggen). Na een telefoontje kwam er een brommer met een generator achterop gebonden. Er werden wat draadjes aan elkaar gedraaid (ja ja zonder stekkers) and ready to go! Twee dorpen verderop wisten ze nu ook dat Floor haar babyborrel was gestart!

Beetje bij beetje druppelde de mensen ‘binnen’ en de Hollanders vergingen ondertussen van de dorst terwijl de pinten in de gekoelde olievaten lagen. Maar het was een Oegandese function dus moet eerst de hele bups aanwezig zijn voordat de ceremonie start en pas als het helemaal afgelopen is, is het tijd voor eten en drinken.

De agenda voor The Function:
- Prayers
- Opening speech of the MC (mijn baas Jonathan)
- Oegandese volkslied
- Lango volkslied
- Nederlandse volkslied
- Cultural Lango Dance
- Introduction (van alle gasten = 50 man, tot ergenis van Machiel die smachtte naar een koud biertje)
- Speeches belangrijke mensen
- Speech Sara
- Fiiiiiiinallyyyyyy....time for food and drinks (als men begint met drinken gaat dat in een rap tempo door en je gaat naar huis als alles op is. Je kunt dus niet riskeren dat alles op is en de ceremonie is nog bezig).

In tegenstelling tot onze vrienden, wisten wij niet alle regels van het Wilhelmus maar we hebben ons er doorheen geslagen. Floor heeft het grootste gedeelte geslapen terwijl ze in de draagzak zat. Ook tijdens mijn speech sliep ze door alle microfoonpiepen en herrie door. Na 5 keer tegen de dj gezegd te hebben dat het volume echt wel wat zachter mocht, had hij het min of meer begrepen. Na het officele gedeelte konden mensen een kado afgeven. Jonathan doneerde 2 geiten voor het feest; een Oegandees gebruik. Maar de andere kado’s mag je pas thuis openmaken. Eenmaal thuis konden we Floors inboedel verrijken met diverse nieuwe drinkflesjes en kadopakketten.........Niet het type kadopakket die je koopt bij de Prenatal....wij moesten er erg om lachen. Twee bamboe placemats met daarop een appel, een lolly en een doosje wattenstaafjes verpakt in een kartonnen doos. Geweldig!!!

Floor heeft met verschillende mensen gedanst, maar helaas moesten wij er weer vandoor toen de voetjes pas goed van de vloer kwamen. Tijdens de schemering is het spitsuur voor muggen en daar houdt Floor niet van. Het was een middag met veel wachten (wat ik wel gewend ben), maar wel een bijzondere ervaring waar Floor en vooral Opa en Oma nog jaren op kunnen teren.

Floor op safari
Nederlandse kinderen gaan naar de dierentuin. Om te zorgen dat Floor niet te veel achterblijft op haar Nederlandse leeftijdgenoten, zijn we met haar op safari geweest. We verbleven in een heerlijk relaxte lodge waar ze een heus houten ledikantje voor haar hadden en een kikkerstoel. Ze heeft zich goed vermaakt en wij ook. Natuurlijk verschillende dieren gezien waaronder nijlpaarden in de Nijl, giraffes, buffels, tientallen hertjes en olifanten. De boottrip sloegen Machiel en Floor even over, maar de waterval Murchison Falls (waarnaar het natuurpark vernoemd is) heeft ze wel gezien.

Op de laatste dag wist ik nog wel een leuk paadje. Het was alweer 1,5 jaar geleden maar dacht dat we het wel zonder gids afkonden. Dit was een minder goede inschatting.......Het paadje werd steeds smaller en bushier. Met de jeep denderde we door de Afrikaanse wildernis en opeens was er zelfs geen autospoor meer. Als we op de kaart keken reden we toch echt goed, maar duidelijk was dat hier al lang niemand meer was geweest. Overal lag verse olifantenpoep en omgeknakte boomstammen.......als we hier een olifant tegen zouden komen dan zouden we toch wel een probleem hebben. Op een gegeven moment is het ook lastig inschatten: gaan we nu dat hele stuk weer terug of toch verder met de hoop dat je er bijna bent. Uiteindelijk hebben we nog 2 uur gereden voordat we uiteindelijk weer in de bewoonde wereld waren. Floor vond het laatste stuk ook niet leuk meer en besloot heel hard te huilen. Wat waren we blij dat we thuis waren. Om het avontuur van die dag compleet te maken begon ook nog de hele vloer te schudden.....een aardbeving 5.3 op de schaal van Richter.

In oktober gaan we weer op safari maar dat avontuurlijke ritje dat laten we voortaan achterwege!